Widziałam go,
Biegł przez las, a jego oczy błyszczały w ciemności.
Łapy miękko stąpały po suchych liściach...
Wilk.To dzikie, dostojne zwierzę zatrzymało się nagle i spojrzało na mnie. Oczami pełnymi jakiegoś tajemniczego, niezrozumiałego uczucia, za którym podświadomie tęskniłam.
Wilk także tęsknił, wyrażał to całym sobą, swoja postawą, spojrzeniem, cichym warknięciem ,które z siebie wydał....
Stałam jak wmurowana, bojąc się ,że każdy ruch- choćby najdrobniejszy -spłoszy władcę lasu i ten ucieknie, zostawiając mnie samą.
Tak bardzo bałam się samotności.
Patrzyłam w jego pomarańczowo-złote oczy jak zahipnotyzowana. Każdy element jego ciała był niemal perfekcyjny. Wyraźnie zarysowane mięśnie, ukryte pod szaro-brązową sierścią. Łapy, muskularne ,a jednocześnie potrafiące delikatnie stąpać po ziemi. Czuły węch, szybkość....
Jego oczy były jednak kwintesencją całego majestatu, jakie zwierze roztaczało wokół siebie.
Byłam pod ogromnym wrażeniem.
Nie mam pojęcia ile czasu upłynęło, zdawało się ,że wieczność.
Nagle wilk zerwał się do biegu, znikając w ciemnym lesie....
Po chwili ujrzałam go na wzgórzu i usłyszałam jego wycie,
wycie pełne tęsknoty i smutku...
I czegoś jeszcze, ale nie byłam w stanie tego zidentyfikować.
Wiem tylko ,że podzielałam jego uczucia...
Ostatni raz się odwrócił,
znów poczułam na sobie jego przenikliwy wzrok....
Popatrzył przed siebie, i pobiegł znikając mi z oczu...
Zostawił mnie samą....
No i jestem z prologiem!!!!
Mam nadzieję ,że się Wam spodoba, bo tak troszkę się nad nim namęczyłam.
A z tego oto miejsca chciałabym podziękować dwóm bardzo ważnym osobą z mojej klasy...
Te dwie dziewczyny ślęczały nad moimi wypocinami i sprawdzały przecinki, stylistykę i oczywiście ortografię!!
Wiec dziewczyny BARDZO BARDZO BARDZO dziękuję <33333
Pewnie gdyby nie wy ten blog ogóle by nie wypalił, albo byłby zupełnie do niczego więc KOCHAM WAS!!!
A tak do innych to zachęcam do komentowania bo sami wiecie ,że to ogromna motywacja :P
ILY
Totomato
